تأثیر سرشاخه‌زنی بر مقاومت‌کششی ریشۀ درخت بلوط ایرانی (مطالعۀ موردی: جنگل های دینارکوه شهرستان آبدانان)

پوشش‌گیاهی با افزایش مقاومت ‌برشی خاک سبب مسلح‌سازی و در نتیجه افزایش پایداری دامنه و نیز کنترل فرسایش می‌شود. میزان مسلح‌‌‌سازی و تأثیر در کنترل فرسایش ریشه‌ها به تراکم و مقاومت‌ کششی ریشۀ گیاهان بستگی دارد. هدف این مطالعه بررسی تأثیر سرشاخه‌زنی‌های انجام‌ گرفته در جنگل‌های آبدانان (با هدف کنترل پدیدۀ زوال بلوط) بر مقاومت‌کششی ریشه درختان بلوط ایرانی است. به‌‌‌‌‌‌‌‌منظور بررسی این مسئله، پنج پایه بلوط سرشاخه‌زنی‌شده و پنج پایه شاهد برای نمونه‌برداری از سیستم ریشه به‌طور تصادفی انتخاب ‌‌‌شدند. نمونه‌های ریشه از هر کدام از درختان جمع‌آوری و مقاومت‌ کششی برخی نمونه‌ها با دستگاه اینسترون اندازه‌‌‌گیری‌ شد. 150 آزمایش کشش موفق بر روی نمونه ریشه‌‌های بلوط ایرانی انجام ‌‌‌گرفت. دامنۀ قطری ریشه‌های مورد آزمایش 9/0-5/5 میلیمتر، دامنۀ نیروی ‌‌‌کششی 00/3-50/374 نیوتن و دامنۀ مقاومت ‌‌‌‌کششی 22/1-80/217 مگاپاسکال بود. در این مطالعه، قطر ریشه و نیروی‌‌‌ کششی از رابطۀ توانی مثبت پیروی کرده ولی بین قطر و مقاومت ‌کششی رابطۀ توانی منفی مشاهده ‌نشد. نتایج آزمون والد کای‌اسکوئر نشان‌ داد که تفاوت معنی‌داری بین مقاومت ‌کششی دو تیمار سرشاخه‌زنی‌شده و شاهد وجود نداشت. البته قطر ریشه به‌عنوان عامل کوواریت اثر معنی‌داری بر مقاومت‌‌‌‌‌‌‌کششی داشت.